Op 1 Maart valt het doek.

Landgenoten… Het is mooi geweest. Ik stop ermee. Ik heb er lang over nagedacht, maar op 1 Maart a.s. valt definitief het welbekende doek. Wat ooit begon alszijnde een leuke bezigheid, is heden ten dage uitgegroeid tot een verslaving, zoniet een obsessie. Het beheerst mijn leven dusdanig dat ik heb besloten om zo niet door te gaan. Het was een moeilijke keuze, landgenoten, geloof me, maar mijn omgeving heeft er ook last van en dat vind ik het gewoon niet waard. Op 1 Maart neem ik afstand van een goede vriend. Een vriend die ik eigenlijk zelf in huis hebt gehaald, maar die nu mijn dagelijks leven beheerscht en bespeelt. Ik heb er altijd van genoten. Dagelijks, maar het is nu tijd voor een ommekeer. Ik zal de niet te vermijden leegtes moeten opvullen, maar hoe? Wat moet ik in hemelsnaam doen met de overgebleven, lege momenten? Moet ik een andere, vernieuwende hobby zoeken? Hoe kom ik, naast mijn werk, de dag door? Mijn vriendin, Tassie denkt er ook zo over. Zij is het ook spuugzat. Zij stopt ook met deze verslaving. Deze bekentenis is ook de reden waarom ik gister geen nieuw verhaal hebt getikt. Ik stond in tweestrijd en dat is een kud-gevoel. Ik moest nadenken over deze volgas moeilijke beslissing, maar ik heb de knoop doorgehakt. Wij stoppen. Als mijn verslaving in de toekomst weer eens de kop opsteekt, zal ik deze niet te vermijden leegte met iets anders moeten opvullen. Wellicht ga ik sporten om mijn goede vriend te vergeten, maar het zal zwaar worden, landgenoten, maar ik zet door. Landgenoten… Heb ik u laten schrikken? http://www.boilingpoints.nl gaat onverminderd voort!! Tassie en ik gaan stoppen met roken… Gotcha!!