Nederland beleeft de ramadan !

Landgenoten, nu de religieuze feestmaand weer is aangebroken, moet ik natuurlijk weer even aan de oppervlakte verschijnen. De ramadan is namelijk weer begonnen en heeft inmiddels een nationaal karakter gekregen. Minister Wouter Koolmees (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) vond het zelfs nodig om te komen speechen bij de nationale iftar in Den Haag… Logisch ook, want maar liefst 6 procent van de bevolking verplaatst jaarlijks een maand lang de maaltijd naar een later tijdstip. De overige 94 procent van de bevolking doet dat overigens niet! Waarom dan deze uitgebreide aandacht voor dit hongerfeest? Het antwoord luidt; angst. Men moet de religieuze baardmannen (m/v) immers tevreden houden, anders gaan ze wellicht ‘islamofobie’ en ‘racisme’ roepen en daar zit policor Nederland niet op te wachten. Nee, liever heulen met de vijandige islam, da’s veel veiliger.

Alle dadels nog es aan toe, zeg. Een uurtje op internet rondhangen en het lijkt wel of die nachtelijke schranspartij een nationaal feest is geworden. En het erge is, ik en nog miljoenen Nederlanders willen er geen reet mee te maken hebben. In ons eigen land, waar uitingen van onze feestdagen ieder jaar verder afgezwakt worden, krijgen u en ik anno 2018 een discriminerende religie door de strot geramd.
‘Nee hoor’, roepen hooggeplaatste moslims in Nederland. ‘Het is juist een tijd van verbinding en elkaar leren kennen.’ Nou, das goed. Na 50 jaar langs elkaar heen geleefd te hebben, wordt het inderdaad eens tijd om samen een frikandelletje te eten bij de snackbar om de hoek. Laat ik jullie onze cultuur proeven. Een lekkere frikandel-speciaal bijvoorbeeld en daarna gaan we naar café ‘Betsie’s Verjaardag’ en misschien schuiven we daar ook nog wel een broodje bal naar binnen.

Nee, onze cultuur en traditie’s doen er allang niet meer toe. De islam dient geïmplementeerd te worden en er is haast bij. Beleidsmakers, politici, het leger (iftar), de politie (iftar), journalisten en ander geboefte promoten de islam alsof het een leerzaam verhaaltje uit duizend-en-een-nacht is en die vanuit alle hoeken positief onder de aandacht gebracht moet worden.

Dacht het niet. Ik wil mijn land terug. Religie hoort achter de voordeur en niet verder. Ik heb namelijk geen belangstelling. Ik heb er zelfs een afkeer van. Zeker als het gaat om een systeem dat doorspekt is met vrouwenhaat, homohaat, haat jegens andersgelovigen, kindhuwelijken, ongelijkheid en dwingelandij.

Ga je dadels maar ergens anders verorberen. En nog een kleine hint; er leven meer varkens dan mensen in dit land…